Als ze zelf willen: kwetsbaren midden in de samenleving!

Per 1 januari 2015 is er heel wat veranderd in zorgland. De grootste transitie ooit. De gelden voor zorg en ondersteuning voor mensen met een beperking ging naar de gemeentes.

Gemeentes mochten volledig zelf bepalen op welke manier ze de mensen met een beperking zouden gaan ondersteunen. Mensen werden eerst niet bereikt, omdat alles anders was; ze konden niet meer naar hun vertrouwde organisatie. Gelukkig hebben de gemeentes het goed opgepakt en lijkt iedereen de juiste hulp te krijgen. 

Van MEE naar Welzijn

Voor 1 januari 2015 had MEE  in den lande de taak, mensen met een beperking te ondersteunen. Nu is dat of nog steeds bij MEE of in sommige gemeentes hebben Welzijnsorganisaties deze taak gekregen.

Maar wat is dat eigenlijk, onafhankelijke cliëntondersteuning? Hoe doe je dat en wat doe je wel en niet? Wat is de positie ten opzichte van de WMO consulenten binnen de gemeente? En hoe zorgen we ervoor dat de cliënten (burgers) binnen onze gemeente zo benaderd worden dat zij zelf kunnen vertellen wat ze willen en waar ze goed in zijn?

Tijd voor verbetering!

Best ingewikkeld, hè? Nu het stof na de transitie is neergedaald en we weer helder kunnen zien, is het tijd voor verbetering van de positie van de kwetsbaren in deze samenleving. 

 

Ik ben Dilys Derksen en met mijn bedrijf Gouddenker zet ik mij in voor de kwetsbare mens in de samenleving. Eerder als consulent bij MEE, maar nu als organisatieadviseur in de zorg, als radiopresentator of als directeur van de stichting Vrienden voor het Leven, de ontmoetingssite voor mensen met een verstandelijke beperking. 

 

U heeft als welzijnsinstelling de taak van onafhankelijke cliëntondersteuning op zich genomen en is het tijd om deze positie te versterken? Ik kan u daarin begeleiden. 

 

Overtuigd?