Aan de wand hangen allerlei foto's van mannen die waren opgepakt in de 19e eeuw voor landloperij of bedelarij.
In Veenhuizen, waar nu het gevangenismuseum zit, werden de mensen heropgevoed. Wanneer ze binnenkwamen, werden er van allerlei lichaamsdelen opgemeten, om te kijken of criminelen bepaalde kenmerken hadden. Was kennelijk een hype toen en even later......
Met mijn vader en broertje naar het museum geweest en voor mensen die altijd kind blijven, is er dan de mogelijkheid zelf met je eigen boeventronie op de foto te gaan ;-).
Vroeger werd zelfs het kleinste vergrijp hard bestraft en men kijkt nu meer naar de mens achter de 'boef'.
Hoe maak je in je verhaal dan de switch naar het verbeteren van de samenwerking tussen partijen? Vind ik wel lastig, maar goed: kijk naar de mens achter de groep.
Soms staan partijen haaks tegenover elkaar. Het lukt niet om samen te werken. Heb het lef, als bedrijf, om een buitenstaander in te schakelen die de tijd kan nemen om de partijen afzonderlijk te spreken. Mij werd weer duidelijk afgelopen week, dat het oh zo(!) belangrijk is dat daar een veilige situatie voor gecreëerd wordt. Maak duidelijke afspraken wat je als buitenstaander wel en niet doet. En neem de tijd.
Reactie plaatsen
Reacties