Wat koester jij?

Op zoek naar het perfecte

Hij zat bij mij in de klas, in 1E van het Maartenscollege in Haren. En hij was, zoals je dat kunt noemen, een boefje. Crijn was anders dan de anderen. Minder braaf en hij durfde gewoon te zeggen wat hij wilde. Ik vond hem gewèldig!

- "Doe jij ook graag mensen na, in de hoop iets van hen over te nemen? "- 

Hij had indertijd een trainingspak en ik wilde ook een trainingspak. Met mijn moeder op zoek naar het juiste trainingspak, want het moest zijn zoals die van hem. Soepele stof, wit vooral en eigenlijk moesten er ook nog Nike Airs bij.  We vonden uiteindelijk een afgeprijsd pak, au, in die tijd vond ik dat vreselijk. Wat kon het zijn als het afgeprijsd was? Was het dan wel goed genoeg? En een donkerblauw pak van Puma is natuurlijk geen 'Aussie' (Australian). Met al die onzekerheden toog ik met het pak naar school. En wat zei Crijn? "Wow, tof pak, hé!"
Het jasje ben ik kwijtgeraakt, maar de broek heb ik altijd nog.  Inmiddels met afgeknipte pijpen en een uitgescheurde zak, maar ik doe het NOOIT weg. Ik bewaak het met mijn leven, want met het weggooien van de broek, zou ik ook het verhaal weggooien.  En bovendien is ie nu toch al  30 jaar oud, dus er kan nog wel wat meer bij.

Teams

Iemand zoals Crijn heb ik vaker gehad en heb ik nu nog in mijn leven. Mensen waar ik op wil lijken, omdat ze datgene hebben wat ik ook wil zijn. In die tijd dacht ik dat ik door het kopen van iets wat hij ook had, ik hetzelfde zou worden als hij. Grappig. Maar hoe doe jij dat? En wat koester jij? 

Jij werkt in een team of in een organisatie of misschien ben je wel zelfstandige. Het leuke is dat we allemaal een 'oude trainingsbroek' hebben, dingen die we koesteren. Een overtuiging die je hebt en die je niet meer los wilt laten, omdat je anders het gevoel hebt niet meer te kunnen staan voor waar je voor staat. Of misschien is het een opvatting over een collega. Noem het maar.  Het is heel belangrijk dat de dingen die we koesteren ook ruimte krijgt in het functioneren binnen een team. Dat zijn de dingen waar mensen voor warmlopen of misschien wel harder door gaan lopen. Dat zijn de pareltjes waar de mooie verhalen uit voort komen.  En juist wanneer je dát weet op te rakelen binnen een team, komt de samenwerking vanzelf. Op zoek naar de 'oude trainingsbroeken' binnen de organisatie!

- "Want als het uit je tenen komt, is het goed!"-

Uit je tenen

Op dit moment ben ik met een team aan het werk binnen een Welzijnsorganisatie.  Opdracht: implementeer de cliëntondersteuning binnen onze organisatie. Aan de slag met jonge meiden met elk hun eigen identiteit, maar met een gemene deler: het beste willen voor de klant waar het om draait. En dat is het mooiste om te doen, zoeken naar de motivatie van dié wens. Waarom is het zo belangrijk dat de cliënt het goed krijgt en wat moet er voor gebeuren? Samen met elkaar die visie scherp krijgen, samen trainen en uiteindelijk een eenheid hebben naar buiten toe. En dan hoop ik dat we uiteindelijk als groep het gevoel hebben dat we die belangen van de klant 'Bewaken met ons Leven'.  Want als het uit je tenen komt, dan is het goed!

Groet, Dilys Derksen