Geef het op!

Maar echt, ik kan niet meer geloven dat er mensen zijn die dit na een jaar nog goedpraten. Dat betekent dat je het prima vindt dat de MKB ten onder gaat, dat kinderen meer misbruikt en mishandeld worden, dat er meer depressie is en eenzaamheid ....?
Kijk eens naar het grotere geheel: demonstraties met grote groepen worden verboden; de Elfstedentocht gaat niet door zolang er nog corona maatregelen gelden, je mag niet bij elkaar komen, je mag als het sneeuwt alleen sneeuwballen gooien met je eigen huishouden. Wanneer je niet ingeënt bent, heb je misschien geen toegang meer tot bepaalde voorzieningen, kinderen moeten worden getest op scholen en anders in quarantaine met de hele klas als er iemand besmet is. En dat alles voor een ziekte met een sterftecijfer van 0,23 procent. Waar hebben we het over? 

Ik zag een jongen in Oostenrijk, hij filmde zichzelf tijdens een demonstratie en liet tegelijkertijd al die tienduizenden mensen zien die allemaal tegen het coronabeleid waren. De politie riep op dat moment om dat ze van het plein af moesten, anders zouden ze er af worden geblazen. Exact dezelfde situatie als op 17 januari het Museumplein te Amsterdam.

Deze mensen staan daar toch niet voor niets?

Ik had vaker filmpjes gezien, van fakkeltochten, demonstraties en wat je maar kunt bedenken, uit het buitenland. Maar nu juist door dit filmpje dacht ik, en met alle informatie die ik steeds lees, ja het wordt mij steeds duidelijker dat het niet om corona gaat. Dat vermoedde ik al sinds maart 2020, omdat het me zo onwerkelijk leek dat het om een heel gevaarlijk virus zou gaan. Ik weet niet hoe met jou is, maar bij mij geef ik het altijd nog een kans. Ik zal het wel niet goed zien en wie weet is deze gekkigheid over een paar weken wel over. Ik heb heel veel oorlogsboeken gelezen en ik wist het vanaf het begin. Het gaat om onderdrukking van de bevolking. Ik kan het niet meer anders zien. En ik kan er ook niets anders meer van maken. 
Deze voor en tegen de maatregelen splitsing, heeft ervoor gezorgd dat de mensen in Nederland onderling elkaar op de vingers tikken en proberen elkaar in het juiste kamp te trekken. Heel geraffineerd, en ik denk dat de overheid dit expres zo heeft uitgespeeld. Ze wilden graag deze verdeeldheid en deze aanspreekcultuur, want zo zou het volk het volk in de hand houden en hoefde de overheid en weinig aan te doen.

Maar waarom? Waarom?

Eén geluk bij een ongeluk; het duurt nu al lang, zo lang dat zelfs de mensen die eerst fel vóór de maatregelen waren, nu zich ook achter de oren beginnen te krabben. Nou wie weet brengt dat de mensen weer wat bij elkaar. Ik merk in mijn omgeving dat een paar mensen nu alweer wat aardiger doen en zeggen, ja, het is toch best lang nu. 

Heerlijk dit, even van mij afschrijven, want dacht ik halverwege nog dat dit een triest en troosteloos stukje zou worden, zonder echt een fijn einde, nu denk ik daar anders over.

Láát maar, geef het op, is toch zo gek nog niet. Ik wil steeds wat doen, tegen deze situatie. Ik reageer zoveel mogelijk op LinkedIn, op FB, ik zorg dat ik mensen uitnodig bij Mooie Mensen die tegen dit overheidsbeleid zijn en die mijn verhaal beter uit kunnen leggen dan ik. Soms denk ik: "Láát maar!" Gelukkig denk ik nog vaker; "Nee, kom op mensen, vertel wat je dwarszit, want alle kleine beetjes helpen. Wie weet zet het andere mensen aan het denken en zien ze dat dit ook niet zo langer kan." 
Want hoe zit het met onderdrukking? Hoe kun je dat oplossen? Door met zijn allen te denken: "Geef het op! Geef het op om ons te onderdrukken. Het heeft geen zin, we luisteren toch niet meer naar jullie, wij doen het op onze eigen manier."