DE EINDFASE de Endlösung?

Ja, daar zat ik dan, achter mijn bureau op zolder aan mijn scriptie. Het ziet er gezellig uit, hè? Waar het voor de één een chaos is, is het voor mij een fase van rust. Alles op mijn bureau ligt dan weliswaar door elkaar, maar ik weet precies waar het ligt. Ga ik opruimen, dan ben ik het overzicht kwijt. Is het klaar, dan pas ruim ik op en is er weer ruimte voor een volgende actie of creatieve fase. 

Deze periode is voor mij echt een tijd die ik niet snel zal vergeten. Ik heb twee jaar naast mijn werkzaamheden mijn MBA gedaan, op 17 augustus '22 leverde ik mijn scriptie in en kon ik 's middags in het vliegtuig springen om naar Portugal te gaan. Hard werken al die jaren, zou je denken en dat klopt, maar ik had niet de indruk dat ik overliep van werkzaamheden. Het was eigenlijk precies goed, heb alles kunnen doen wat ik wilde, maar alleen zat die verrekte studie wel steeds in mijn nek te hijgen. Dat je ergens was en dacht: "Oh, eigenlijk zou ik nu aan mijn opdracht voor school, maar ja.....het is hier ook zo gezellig en stel dat ik nou morgen dood ben, dan had ik dit weer niet meegemaakt." Zulke dingen.

Oud gedrag

De studie haalde ook oud gedrag naar boven. Hoewel al mijn klasgenoten boven de 25 waren, was het streberniveau niet afgenomen: "Wat heb jij gehaald?", daar werd ik niet vrolijk van hoor, moet ik zeggen. Het gevoel dat iedereen zo'n studie voor zich doet en je verachtelijk en smalend aankijkt als je een lager cijfer hebt dan zij, dat geeft me een koud gevoel. Bijvoorbeeld voor economie had ik me de pleuris geleerd: we moesten online een test doen en ik dacht dat ik het ongeveer wel kende. Nu bleek dat ik sommen had kunnen oefenen, maar die had ik niet gedaan, omdat ik dacht dat ik het snapte en het zo ook moest kunnen. Ik haalde net een onvoldoende. Gelukkig werd het cijfer van drie toetsen het gemiddelde en de keer daarop had ik een dikke acht en de laatste was zelf een 9,5. Na de buikpijn van de eerste keer had ik me herpakt en goed ook! Trots was ik op mezelf: met zelf leren, oefenen tot 's avonds 23 uur bereikt, cool. De anderen hadden gelijk hele hoge cijfers. Ik ging twijfelen, onmiddellijk natuurlijk: ben ik dom, toch niet geschikt, wat doe ik fout? Achteraf bleek dat er werd gefraudeerd. Ze maakten gewoon de toetsen voor elkaar, of de één maakte het en de ander zocht het op!! Met een andere klasgenoot, die het ook op eigen kracht deed, besprak ik dit soort dingen. Wij waren blij dat we het zelf hadden gedaan. Hoe konden mensen zo zijn? Ach, na ja, ik begreep het ook nog wel. Je wilt op een makkelijk manier je studie halen, je doet het voor je papiertje en je helpt elkaar om dat te bereiken.....Of zit het anders? Voert hierin eigen belang en ikke, ikke, ikke en de rest kan stikken, niet een hele belangrijke boventoon? En de uiteindelijke macht die je hebt van het krijgen van een titel?

Agenda '20-'30

Deze studiefraude speelde zich af op microniveau, maar tegelijkertijd met mijn studietijd (augustus '20-'22), speelde er een veel grotere crisis: de coronacrisis. Wat volgens mensen als Jan Bonte, Willem Engel (https://youtu.be/WwfnTdOwVtY) en Berber Pieksma (https://youtu.be/AibnvS9-KJU) veel verder voerde dan één of andere griep. Zij legden het verband met het WEF die toe wilde naar zo een kleine wereldbevolking dat er in ieder geval nog heel veel mensen geloosd zouden moeten worden. Zij spraken over de agenda '20-'30, die weliswaar hele mooie waarden beoogden, zoals het bestrijden van de armoede wereldwijd, maar die enkel door middel van dwang, macht en beheersing tot stand gebracht zou moeten worden. Deze drie mensen sprak ik tijdens mijn programma Mooie Mensen dat ik maakte bij RTV IJsselmond (de lokale radio die niet langer wilde dat ik dit programma met deze mensen maakte, omdat deze verhalen niet konden op een lokale omroep: tegen het overheidsbeleid in; ze hadden ook zoveel klachten gehad...). 

Tijdens deze crisis voltrok zich voor mijn ogen een mensheid die braaf opvolgde wat er maar aan ze opgedragen werd. Van mondkapjes tot aan vooral die avondklok: het moment dat ik expres naar buiten ging met mijn omgedraaide vlag, daarmee na 21 uur wapperde en er onmiddellijk een agent op mij af kwam rijden en ik kon kiezen of ik naar binnen ging of een boete kreeg. Ik keek dit alles met pretoogjes aan, want dit meende je toch niet? Je kon je toch niet voorstellen dat we omwille van een virus nog eens 's avonds na 21 uur binnen moesten blijven, omdat het dan gevaarlijker zou zijn dan overdag? Andere mensen konden dit niet met pretoogjes aanschouwen, want die voelden de ernst ervan in hun hart en waren echt bang voor de voortgang van deze tirannie wat volstrekt begrijpelijk is gezien de huidige situatie en het bericht van de Raad van State dat zij van allerlei 'gereedschap' wil toevoegen aan de permanente coronawet: https://www.metronieuws.nl/in-het-nieuws/binnenland/2022/08/avondklok-permanente-coronawet/. 

-- Die voelden de ernst ervan in hun hart en waren echt bang voor de voortgang van deze tirannie --

Jan Bonte ( https://youtu.be/hVZO-atMObk en https://youtu.be/BW13SrnN0J0 die ik interviewde vergeleek (en dat deden meer mensen, maar juist van dat gesprek herinner ik het me zo goed) dat wat er met ons gebeurde met hetgeen de Joden was overkomen. Natuurlijk zeker niet die verschrikkelijk nasleep met concentratiekampen en al, maar toch... Wel die opbouw ernaar toe, maatregelen, verboden voor ongevaccineerden....
Ik denk ook weer aan dat woordje Endlösung, dat kille woord, dat onheilspellende gevoel dat het met zich meebracht als ik het las in alle jeugdboeken die ik vroeger verslond die over de Joden en de vervolging gingen. Endlösung....ik bepaal dat jij te min bent, vies en slecht, dat jij er niet toe doet en ik ga jou vergassen, de enige en eindoplossing voor het Joden vraagstuk.
Gisteren ruimde ik mijn boekenkast op en vond daar weer het boek "Gizelle, red de kinderen", het hele verhaal weet ik nog wel vaag, maar hetgeen wat ik me zuiver voor de geest kan halen is dat de mensen mochten douchen en daarbij een stuk zeep kregen. Deze keer gingen ze echt douchen, het water was koud, maar door die zeep konden ze zich eindelijk wassen. Later bleek dat de zeep gemaakt was van mensenbotten. Van de mensen die in de gaskamers waren gestopt, gestikt door de ZyklonB en waren vermoord. Ik vind het elke keer weer verschrikkelijk als ik er aan denk, want hoe kunnen mensen zo zijn? Wie bedenkt het, maar ook wie voert het uit? 

Vaccinaties

Jan en ik bespraken dat het feit dat er maatregelen kwamen en mensen het zo klakkeloos opvolgden en het steeds meer in een hoek zetten van de mensen die tegen de overheid waren, zo beangstigend was. Later sprak ik Jan nog een keer toen duidelijk was wat de eindoplossing was voor het corona vraagstuk: een vaccinatie. Het artsenCovidcollectief dat pleitte voor de behandeling van Corona met Ivermectine en Hydroxychlorocine, werden weggezet als Wappies waar je vooral geen serieus gesprek mee moest voeren. Uit die groep artsen is een klein groepje zelfzorgcovid19.nl gestart. Mensen kunnen bellen voor een consult en zij schrijven dan de bovengenoemde medicijnen voor. Heel veel mensen zijn erdoor opgeknapt. Onlangs was het bericht dat deze artsen door het IGJ zijn beboet met meer dan 30.000 euro. https://zelfzorgcovid19.nl/igj-behandelt-covid-genezende-artsen-als-groep-criminelen-er-is-reeds-voor-meer-dan-30-000-euro-aan-boetes-en-voornemens-opgelegd/
In dit artikel vind je een donatie knop waarmee je bij kunt dragen aan het betalen van hun boetes. Ik had dit artikel gedeeld op LinkedIn en ben definitief verwijderd van dit platform. Duidelijk is gebleken dat je niet mag zeggen wat je denkt. En ik had nog wel opgeroepen dat artsen, zoals Bernhard Leenstra die ernstig voor vaccinaties is en duidelijk tegen dit ArtsenCovidCollectief, met elkaar moesten praten en samen een mooie oplossing konden vinden tegen de heersende problematiek.....

Terug naar mijn studieperiode waar op microniveau fraude plaatsvond met een glimlach die deed denken dat ze het allemaal zelf hadden gepresteerd en tegelijkertijd de omgang van mensen in de maatschappij waar mensen elkaar lieten schieten, omdat ze een andere mening hadden dan de heersende overheidsregel. Wie niet in de overheid en haar goedheid rondom de ziekte geloofde, lag eruit. Sommige mensen geloofden er heilig in dat als het RIVM het zei, de overheid het aanprees en de GGD het deed, het hoe dan ook goed zou zijn. Hoe kunnen mensen zo zijn en zich zover laten drijven? Eigenbelang? Zou het feit dat je iemand om je heen hebt die je wil waarschuwen voor de prik die jij neemt, eigenlijk niet alleen maar lastig zijn, want stel dat diegene gelijk heeft? Dan kun je er maar beter geen contact mee hebben, want dat is zo confronterend.

Oversterfte

Op dit moment zijn er overal berichten dat er een hoge oversterfte is, niet alleen in Nederland. Hier in Nederland is het te wijten aan het weer, de warmte, de droogte, maar geen mens kijkt naar de vaccinatieschade. Opper je dit? Zit je nog steeds in het verdomhoekje. Het wordt mooi onder de pet gehouden. Dat de vaccinatie na een paar maanden crisis als de enige Endlösung werd gezien, valt weinig mensen op. Dat dit wel eens de Endlösung (of één van de), voor het WEF zou kunnen zijn om de wereldbevolking een beetje om zeep te helpen? 

Waarom?

Gek hè? Toen ik vroeger die boeken las, heb ik meermaals mijn hersens afgepeigerd met de vraag waarom mensen die Joden lieten wegvoeren, de regels ondergingen en de Duitsers lieten begaan. Maar nu ik dit zelf heb ondergaan en heb gezien hoe makkelijk mensen meegaan, omdat ze bang zijn, snap ik dat van de WOII helemaal. Ik snap het. Iedereen was bang voor zijn eigen hachje, bang voor de dood, bang voor de opsluiting, een strafkamp en de gaskamer. Bang voor de onderdrukker en dan doe je wel wat je moet doen. Dan is het extra extra knap dat er mensen zijn die dingen doen om tegen de stroom in te zwemmen, in deze tijd gewoon maar mensen genezen op een andere manier. In dit geval krijgen ze alleen maar boetes, maar hoe zwaar wegen die sociale onderdrukkingen wel niet?

De eindfase

De eindfase van mijn studie was heel leuk. Mijn onderzoek ging over zelfsturende teams in de zorg en welzijn. Ik had meegemaakt bij twee organisaties dat het gewoon was ingevoerd zonder over de uitvoering na te denken. Mensen waren twee jaar na dato nog bezig met het zoeken naar kaders en structuur. Als je daar alleen maar bezig bent, dan is het je richten op je hoofdtaak, in dit geval die van cliëntondersteuning, heel zwaar en bijna een neventaak. Dat is natuurlijk niet de bedoeling. Ik vond vooraf dat zelfsturende team maar helemaal niets en ging met dat idee het onderzoek in. 10 interviews later kwam ik tot de conclusie dat het toch best kan, als je er als organisatie maar voor openstaat je oor te luisteren te leggen bij je werknemers. Dat je als organisatie de werknemers vertrouwt en dat je je strategie aanpast op het moment dat de situatie daarom vraagt.

Die laatste weken van juli en begin augustus '22 die waren mooi. Het uitwerken van de interviews, het uit het raam willen gooien van de computer en buikpijn krijgen omdat het niet lukte, het toch weer opkrabbelen en bedenken dat ik gewoon stug doorzet en het misschien wel goed kwam, dat was mooi, vooral achteraf, nu het voorbij is. Dat het een afsluiting is, een eindfase en mogelijk ook een endlösung op een positieve manier voor het werk wat ik doe. Want wat voor opdrachten staan me allemaal nog te wachten, waarin ik graag toega naar een cultuur waarin men echt luistert naar elkaar en de misbruikende macht verdwijnt. We moeten het toch immers met elkáár doen.....haha, had die Rutte toch nog ergens gelijk in. Ondertussen ga ik ook door met het maken van Mooie Mensen en het schrijven van teksten. 

Voor veel mensen lijkt de coronacrisis voorbij, want immers alles mag weer. Voor de oplettende burger is de eindfase van dit waar we inzitten nog lang niet voorbij. Als de coronacrisis voorbij zou zijn, waarom dan de permanente coronawet waarvan de Raad van State adviseert daar nog de avondklok en het coronatoegangsbewijs aan toe te voegen? Dat coronatoegangsbewijs wat onderscheid maakt tussen mensen die gevaccineerd zijn en niet-gevaccineerden; wel of niet naar binnen, wel of niet goed, wel of niet......

Dit gaat nog wel een tijdje door en komen we er ooit achter hoe het écht zit? Want van de buitenkant lijken het los van elkaar staande crises, maar hoe ziet het er van binnen uit? Inderdaad allemaal vanwege het plan van het WEF en agenda '20-'30? We zullen zien, we zullen zien......

Dilys